مرتضی پورآذر؛ فضل الله باقرزاده؛ داود حومنیان شریف ابادی
چکیده
مقدمه: هدف مطالعة حاضر بررسی مداخلات تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همی‌پلاژی بود.روش پژوهش: تعداد 20 نفر پسر مبتلا به فلج‌مغزی با دامنۀ سنی7-12 سال بر اساس نمونه‌گیری در دسترس با مراجعه به مدارس استثنایی شهر تهران انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. دستگاه کینکت ...
بیشتر
مقدمه: هدف مطالعة حاضر بررسی مداخلات تمرینی با استفاده از رویکرد واقعیت مجازی بر عملکرد حس عمقی مفصل آرنج در کودکان همی‌پلاژی بود.روش پژوهش: تعداد 20 نفر پسر مبتلا به فلج‌مغزی با دامنۀ سنی7-12 سال بر اساس نمونه‌گیری در دسترس با مراجعه به مدارس استثنایی شهر تهران انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. دستگاه کینکت ایکس باکس 360 به عنوان ابزار درمانی جهت مداخلات واقعیت مجازی استفاده شد. برای اندازه‌گیری حس وضعیت مفصل آرنج از دستگاه ژیروسکوپ استفاده شد. شرکت‌کنندگان گروه تجربی در برنامه‌های واقعیت مجازی (VR) شرکت کردند اما شرکت کنندگان گروه کنترل برنامه‌های درمانی سنتی خود را ادامه دادند. آزمون‌های آماری t مستقل و وابسته در سطح 05/0 p<با استفاده از نرم افزار SPSS نسخة 18 استفاده شدند. یافته‌ها: نتایج آزمون t مستقل نشان داد که هر چند در مرحلة پیش آزمون تفاوت معناداری بین دو گروه تجربی و کنترل در حس وضعیت مفصل وجود نداشت.در مرحلة پس آزمون، تمرینات مجازی به نمرات بهتر گروه تجربی منجر گردید. بر اساس نتایج آزمون t وابسته تمرینات مجازی سبب بهبود معناداری در حس وضعیت مفصل آزمودنی‌ها در گروه تجربی شد.نتیجه گیری: یافته‌های مبتنی بر مداخلات واقعیت مجازی در کودکان مبتلا به فلج مغزی را می‌توان از طریق نظریات خودکارآمدی و یادگیری حرکتی توجیه کرد. این نوع درمان بهبود معناداری در حس وضعیت مفصل شرکت‌کنندگان را به دنبال داشت زیرا به آنها اجازه می‌داد تا در معرض تجاربی قرار بگیرند که در غیر این صورت برای آنها دشوار یا خطرناک بود.
